کد مطلب:40970 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:575
آن حضرت در عهدنامه ای كه برای مالك اشتر می نویسد، چنین می فرماید: «وَ اِیّاكَ وَالْعَجَلَةَ بِالاُْمُورِ قَبْلَ اَوانِها، اَوِ التَّسَقُّطَ فیها عِنْدَ اِمْكانِها، اَوِ اللَّجاجَةَ فیها اذا تَنَكَّرَتْ، اَوِ الوَهْنَ عَنْها اذا اسْتَوضَحَتْ، فَضَعْ كُلَّ اَمْرٍ مَوضِعَهُ و اَوْقِعْ كُلَّ عَمَلٍ مَوقِعَهُ؛[1] از شتاب در مورد كارهایی كه زمانشان نرسیده یا سستی در كارهایی كه امكان انجام آن فراهم است یا لجاجت در اموری كه مبهم است یا سستی در كارها هنگامی كه آشكار است، بر حذر باش و هر كاری را در جای خود و به موقع انجام بده.» حتی زمانی كه مأمورانی را برای گرفتن مالیات گسیل می دارد، به آنان نیز سفارشاتی در داشتن نظم و انضباط در امور می كند؛ چنان كه می فرماید: «از تأخیر در كار و دور ساختن خیر بپرهیزید، زیرا موجب پشیمانی می شود.»[2] .
همه كارهای حضرت امیر علیه السلام از نظم و انضباط خاصی برخوردار بود، ولی این انضباط در امور حكومتی از نمود بیشتری برخوردار بود. حتی آن حضرت همیشه به فرمانداران و مأموران خویش دستور می فرمودند كه در كارهایشان منظم باشند و برنامه دقیق داشته باشند و از بی برنامگی بپرهیزند.